جست وجوی حیات فرازمینی بدون آب مایع و خورشید!
تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۲۱۲۵۳
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، ستاره شناسان در حال حاضر در جستجوی نشانههایی از حیات در مناطق قابل سکونت ستارگان مجاور هستند که با تیتر نوار دور ستارهای از آن یاد میشود و در آن به صورت بالقوه آب مایع میتواند وجود داشته باشد.
مقالهای اخیرا استدلال میکند که ما باید رویکردی دقیقتر داشته باشیم؛ رویکردی نه بر اساس پتانسیل زندگی، بلکه بر اساس پتانسیل محاسباتی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جستجوهای سنتی برای حیات به چگونگی درک ما از یک نمونه زمینی مینگرند. یعنی موجوداتی که روی سطح یک سیاره مناسب و در فاصله مناسب از ستاره مادر زندگی و از آب مایع بعنوان حلال برای واکنشهای شیمیایی استفاده میکنند. ولی تصور اشکال بسیار پیچیدهتر و متنوعتر از زندگی در کیهان، آسان است.
حیات برای شکل گرفتن میتواند از حلالهای دیگر استفاده کند. حیات میتواند در زیر سطح در قمرهای بیرونی یخی مدفون شود و امکان دارد حتی نیازی به یک ستاره هم نداشته باشد. سیستمهای بیولوژیکی میتوانند سیستمهای تکنولوژیکی ایجاد کنند که با تعریف فعلی ما برای حیات مطابقت نداشته باشند، ولی امکان دارد به روش خود زنده باشند.
بدین ترتیب، چند محقق میخواهند مفهوم منطقه قابل سکونت را با استفاده از یک مفهوم اساسیتر از محاسبات بازسازی کنند. آنها استدلال میکنند که بهترین شانس برای یافتن نشانههای حیات در جایی است که راحتترین دسترسی به محاسبات وجود دارد. محققان استدلال میکنند که این مناطق به اصطلاح محاسباتی به سه ویژگی نیاز دارند.
اول، باید ظرفیت محاسبات وجود داشته باشد، به این معنی که مجموعهای غنی از اطلاعات شیمی آن در دسترس است. دوم، باید نوع خامی از انرژی وجود داشته باشد، مانند نور خورشید یا منافذ هیدروترمال، و در نهایت، محاسبات به یک بستر نیاز دارد، یعنی چیزی که محاسبات میتواند در آن انجام شود. نمای سنتی مناطق قابل سکونت میتواند بعنوان زیرمجموعهای از مفهوم بسیار بزرگتر از مناطق محاسباتی دیده شود. در جایی که زندگی وجود دارد، همانطور که ما در حال حاضر آن را در اینجا در زمین تجربه میکنیم، محاسبات شکل میگیرد. این چارچوب به ما این امکان را میدهد که استراتژیهای جستجو برای مفهوم حیاتی فراتر از آن را توسعه دهیم.
به عنوان مثال، در صورتیکه سیستمهای منفرد را از طریق دریچهای از توانایی محاسباتی مطالعه کنیم، امکان دارد متوجه شویم که کدام سیستمها ممکن است برای ساختارهای جمع آوری انرژی مصنوعی مانند کرههای دایسون (یک ابرسازه فرضی که کاملا یک ستاره را فرا بگیرد و قسمت بزرگی از توان خروجی آن را به دام اندازد) سازگار باشند. میتوانیم بررسی کنیم که چگونه ابرهای گازی در اطراف ساختارهای زیرستارهای میتوانند تمام شرایط لازم برای محاسبه و بنابراین شرایط لازم برای تعریف گستردهای از حیات را برآورده کنند.
جستجوی حیات در کیهان به روش علمی تازه شروع شده و همان طور که نویسندگان مقاله تأکید میکنند، مهم است که ذهنی باز داشته باشیم.
منبع : همشهری آنلاین
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: حیات فرازمینی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۲۱۲۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تولید الماس فقط در ۲ ساعت و نیم!
به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از یورونیوز، دانشمندان به تازگی روش جدیدی را برای ساخت الماس کشف کردند که در چهارچوب آن، ترکیبی از فلزات مایع میتواند یک الماس مصنوعی را در عرض چند دقیقه بدون نیاز به فشاری عظیم تولید کند.
البته برای این کار، هنوز به یک دمای بالای ۱۰۲۵ درجه سانتیگراد نیاز است تا یک قطعه الماس در ۱۵۰ دقیقه تشکیل شود. این معادل فشاری است که ما در سطح دریا احساس میکنیم و دهها هزار بار کمتر از فشاری است که معمولاً برای تولید الماس نیاز است.
تیم سازنده این الماس جدید، پژوهشگران موسسه علوم پایه در کره جنوبی هستند که امیدوارند با این شیوه بتوانند انقلابی در تولید الماسهای مصنوعی ایجاد کنند.
تکنیک حل کردن کربن در فلز مایع برای ساخت الماس کاملاً جدید نیست و جنرال الکتریک نیم قرن پیش فرآیندی مشابه را با استفاده از سولفید آهن مذاب به جهان معرفی کرد؛ اما برای این کار نیز نیاز به ایجاد فشاری معادل ۵-۶ گیگا پاسکال و یک «دانه» الماس است تا کربن به آن بچسبد.
پژوهشگران این تیم در مقالهای درباره روش جدید نوشتند: «ما روشی برای تولید الماس در فشار یک اتمسفر و در دمای متوسط، با استفاده از آلیاژ فلزهای مایع کشف کردیم.»
آنها در این روش از مخلوط دقیقی از فلزات مایع گالیم، آهن، نیکل و سیلیکون استفاده کردند و یک سیستم خلاء در داخل یک محفظه گرافیتی ساختند تا فلز را در حالی که در معرض ترکیبی از متان و هیدروژن قرار میگرفت، به سرعت گرم و سپس خنک کنند.
این کار باعث شد تا اتمهای کربن متان در سراسر فلز ذوب شده پخش شوند و به عنوان دانه الماس عمل کنند.
تنها پس از ۱۵ دقیقه، قطعات کوچکی از کریستالهای الماس از فلز مایع جدا و نمایان شدند و پس از گذشت مدت دو ساعت و نیم نیز یک لایه پیوسته الماس شکل گرفت.
تحقیقات درباره این فرآیند هنوز در مراحل اولیه است؛ با این وجود اعضای تیم تحقیق معتقدند که این روش پتانسیل زیادی دارد و میتوان به کمک آن، فلزات مایع دیگری را برای رسیدن به نتیجه مشابه یا حتی بهتر ترکیب کرد.
بیشتر بخوانید:
تصاویر روباتی که حرکاتش شما را انگشت به دهان می کند!شیوهای که در حال حاضر برای تولید اکثر الماسهای مصنوعی استفاده میشود، چندین روز طول میکشد و به فشار بسیار بیشتری نیاز دارد.
اگر این تکنیک بتواند همچنان توسعه یابد، فرایند ساخت الماس بسیار سریعتر و بسیار آسانتر خواهد شد.
کد خبر 847565 برچسبها تاریخ - باستان شناسی کره جنوبی تکنولوژی (فناوری) جواهرات و زیورآلات